2e Kerstdag mijmeringen
De meeste hordes voor deze feestdagen zijn voor ons weer genomen en hoe is dat voor jou? Lekker onderuit met een serietje of toch aanschuiven bij nog een familiediner of naar je bestie?
Familie is heel fijn om te hebben en de Kerst mee door te brengen, maar deze zekerheid geldt helaas niet voor iedereen. Soms heb je geen familie meer of is het leven net even anders verlopen.
Op die momenten zijn vriendschappen super waardevol, waarbij je bestie ook gerust familie, je zus of broer kan zijn.
Heb jij besties waar je op zulke dagen terecht kunt, dat is echt heel fijn. En als dat niet zo is, kun je haar of hem dan rekenen tot je bestie?
Zelf vind ik dit best indringende vragen en heb ik daar een kant en klaar antwoord op? Nee, niet echt.
Ik denk hier best weleens over na. Er zijn gewoon vriendschappen die komen, maar helaas ook die gaan. Hoe verdrietig dat ook kan zijn, het is veelal een kwestie van loslaten, een nieuwe invulling geven aan een vriendschap, maar vooral niet vergeten te waarderen wat geweest is, de mooie herinneringen en genieten van de waardevolle vriendschappen die mijn leven nu rijk is.
Elke fase een nieuwe bestie?
Als ik terugkijk naar de verschillende fases in mijn leven, merk ik dat in elke fase ook andere vriendschappen naar voren komen. We zijn allemaal op zoek naar aansluiting bij die ander, naar diegene waarin je herkenning vindt en dat heeft om met de fase in je leven te maken.
Toen onze kids nog in de basisschool periode zaten, was ik naast het gezin vooral heel druk met de schoonheidssalon, destijds aan huis. Mijn werkdag begon meestal tussen 8.45 en 9.00 uur. En voor dit tijd, was mijn keukentafel meerdere ochtenden van de week gevuld met moeders-vriendinnen. Ze dropen dan vanaf 8.20 uur binnen, waar de koffie al klaarstond. Ik had zelf het geluk, dat ik de kids niet naar school hoefde te brengen, omdat we dichtbij de school woonden.
Dat er in die tijd 's ochtend 3 tot 4 vriendinnen aan mijn keukentafel zaten was meer regel dan uitzondering.
Super gezellige momenten, kort maar krachtig, met een bakkie leut. En als het uitliep? Ik ging gewoon aan het werk en de meiden buurtten gezellig verder, trokken de deur wel achter zich dicht.
Waren dat diepgaande vriendschappen? Jazekers, op een bepaalde manier absoluut. Vooral voor die periode heel waardevol, we zaten tenslotte in hetzelfde moederschuitje. Elke ochtend even ons beklag doen over de onrustige nachten en de kids die niet wilden opschieten om op school te komen.
Zo ook de fase waarin ik heel actief was op muzikaal gebied binnen onze kerk. Ik was het aanspreekpunt van de voltallige muziekteams, zorgde dat de diensten goed in elkaar zaten, door deze te voorzien met mooie muzikale ondersteuning.
Onze drie muziekteams bestond elk uit een aanbiddingsleider, een groep zangers en de band. Een grote club mensen dus. Door de nauwe contacten, dat dieper ging dan alleen het organiseren, kreeg je een hechte band met elkaar. Deze heb ik als heel waardevol ervaren. Je deelde het geloof met elkaar, veel lief & leed en leerde vooral van elkaar wat geloven in je dagelijks leven inhield. We hadden tenslotte hetzelfde doel. Voor die periode waren ook dat absoluut waardevolle vriendschappen.
Het loslaten van vriendschappen
Helaas bestaat het loslaten van vriendschappen ook en eigenlijk is dit wat ieder mens overkomt. Heb je hierin altijd zelf een keuze? Nee, ik denk het niet, ook dit hoort bij het leven.
Soms loopt het gewoon zo, je leven verloopt anders dan van die ander, je verliest elkaar uit het oog, je mist de aansluiting of je krijgt nieuwe collega's doordat je ergens anders gaat werken. Zo sluit je zonder dat je ervoor kiest een periode af.
Maar soms kom je ook tot de conclusie dat jouw eigen aandeel hierin geen goed heeft gedaan, dat is ook de realiteit, hoe spijtig dit ook is.
Ik heb in ons leven ook een aantal vrienden moeten laten gaan, terwijl ik dat niet zo hebt gewild.
Deels had dit achteraf toch te maken, dat het vriendschappen waren die vooral bij een bepaalde fase hoorden. Maar dat inzicht komt dan later, zoals zo vaak.
Best friends forever?
Gelukkig bestaan deze en mag je je gezegend voelen als je zulke vrienden hebt. Wij hebben ze gelukkig!
Onze besties, daar kunnen we onaangekondigd binnenvallen, zelfs op 2e Kerstdag!
Zie ik mijn besties vaak, absoluut niet, dit is heel wisselend. Even uitgebreid bijkletsen, een belletje en soms is het alleen een appje, dat kan al genoeg zijn.
Bij besties is dat niet belangrijk.
Ik hoop dat jij zo'n bestie ook hebt, ook al is het er maar 1tje! Want bij besties heb je geen hordes nodig die je tegenhouden, het belangrijkste is ware vriendschappen te hebben en deze te koesteren.
Vandaag, 2e Kerstdag sluiten wij bij de familie aan.
Ik wens jou een fijne, gezegende 2e Kerstdag toe, wat je ook gaat doen!
Liefs Anja
